prędkość kątowa
Encyklopedia PWN
pilotowanie statków powietrznych (samolotów, szybowców, śmigłowców) lub ich grup, polegające na wykonywaniu manewrów charakteryzujących się zamierzonym kształtem toru, zmianami prędkości liniowych i kątowych ruchu oraz wysokości lotu;
bryła sztywna znajdująca się w ruchu wokół swego środka masy (ciała niebieskie — np. Ziemia, pociski wystrzelone z broni palnej o lufie gwintowanej, rzucony dysk, bumerang) lub wokół jednego ze swych punktów, który pozostaje nieruchomy w rozważanym układzie odniesienia (żyroskop umieszczony w zawieszeniu Cardana lub b. dziecinny).
wektorowa wielkość fiz. charakteryzująca działanie siły ciężkości na ciało i równa ciężarowi jednostki objętości ciała (ciężar);
fiz. okresowe lub prawie okresowe zmiany stanu układu fiz. (np. wahadła, struny, obwodu elektr.), zachodzące dokoła pewnego położenia równowagi pod wpływem dostarczonej do układu energii.
elipsoida obrotowa spłaszczona, najbardziej zbliżona kształtem do powierzchni geoidy na całej Ziemi.
dynamiczne i kinematyczne równania ruchu obrotowego bryły sztywnej wokół jej środka masy lub punktu nieruchomego;
